گفته مي‌‍شود آبشار شِوي بزرگترين آبشار خاورميانه به شمار مي‌رود!
آبشار شِوي يكي از زيباترين آبشارهاي ايران است كه در استان خوزستان و جايي بين كوه‌هاي زاگرس قرار دارد. آبشار شوي نگين دزفول است و ويژگي‌هايي دارد كه آن را در خاورميانه بي‌همتا كرده است. تنوع زيست گياهي و جانوري اطراف آبشار فوق العاده است و همين آن را دوست داشتني‌تر كرده است. با صفحه گردشگري مجله پيام دلتا همراه باشيد تا با هم به آبشار شوي، نياگاراي ايران و خاورميانه، سفر كنيم و در خنكي آب و هوايش جان‌مان تازه شود.
از غار تا درياچه
آبشار شوي از درون يك غار در كوه‌هاي زاگرس مي‌جوشد! جالب نيست؟ سپس مسير زيادي را در كوه و دشت مي‌پيمايد تا در نهايت به آغوش درياچه سد دز فرو مي‌ريزد. همين موضوع يكي از ويژگي‌هاي منحصر به فرد اين آبشار است. البته در فاصله كمي از آبشار اصلي، آبشار ديگري قرار دارد كه كوچكتر است. به آن آبشار شوي دوم مي‌گويند.
آبشار شوي كجاست؟
آبشار شوي در روستايي به همين نام قرار دارد. شوي در زبان محلي يعني لطيف و اين نام‌گذاري واقعا برازنده آبشاري با اين همه زيبايي و لطافت است. آبشار شوي در روستايي خوش آب و هوا به همين نام قرار گرفته است. اين روستا فاصله كمي تا دزفول دارد و آبشار شوي از ديدني‌هاي دزفول به شمار مي‌رود. آبشار شوي به عنوان نخستين اثر طبيعي استان خوزستان، در فهرست ميراث طبيعي ملي به ثبت رسيده است.
شوي و يك دنيا تنوع زيستي
جانداراني همچون كل بز، پلنگ، خرس و سمندر ايراني بخش مهمي از زيستگاه اطراف آبشار را تشكيل مي‌دهند. اگر بخواهيم از مهمترين گونه‌هاي گياهي كه اطراف اين منطقه رشد كرده‌اند نام ببريم، بايد به درختاني همچون بيد، انجير، مو، زبان‌گنجشگ، افرا، كيكم و بلوط اشاره كنيم. همچنين مي‌توان روي ديواره‌هاي صخره‌اي كه آبشار از آن سقوط مي‌كند و در زير آن، رويش گياهي به نام سياه‌وشان را مشاهده كرد. اين گياه خاصيت دارويي فوق العاده‌اي دارد. در طب سنتي از سياه‌وشان براي درمان بيماري‌هايي مانند زردي يا يرقان و كمك به دفع راحت سنگ‌هاي كليوي استفاده مي‌كنند.
چطور برويم؟
آن طور كه طبيعت گردان حرفه‌اي توصيه كرده‌اند، بهترين راه رسيدن به آبشار شوي به اين صورت است: از سمت منطقه سردشت دزفول دزفول بايد چند كيلومتري به جاده شهيون حركت كنيد. سپس وارد يك جاده خاكي روستاي شوي شويد. در نظر داشته باشيد در كل مسير تابلوهاي راهنما وجود دارد. گم نمي‌شويد.
بخش زيادي از مسير را مي‌توانيد با خودروي خودتان برويد. بخشي از مسير با خودروي سبك شخصي قابل دسترس نيست. نگران نباشيد. اهالي روستا حاضرند شما را با نيسان تا نزديك آبشار ببرند. براي خودروهاي شاسي بلند هيچ نگراني وجود ندارد. در انتهاي جاده، بايد خدروي خودتان را پارك كنيد. سپس حدود نيم ساعت پياده برويد تا كم‌كم چهره دلنشين و رويايي آبشار، نمايان شود.
همچنين مي‌توانيد از قطار براي سفر به اين آبشار استفاده كنيد. در اين صورت بايد در ايستگاه تله زنگ كه فاصله كمي تا انديمشك دارد از قطار پياده شويد و بقيه مسير را پياده برويد تا به آبشار برسيد.
به هر حال بهترين روش اين است كه از اپليكيشن‌هاي مسيرياب استفاده كنيد. پيش از سفر و در منطقه‌اي كه مطمئن هستيد آنتن و اينترنت داريد، مسير را پيدا كنيد. ممكن است در طول مسير، نبودن اينترنت كار دست‌تان بدهد.
عشاير كوچ‌رو
يكي از ويژگي‌هاي مهم آبشار شوي، وجود عشايري است كه در طول مسير رسيدن به آبشار مي‌توانيد آنها را ببينيد. عشاير كوچ‌رو يكي از جاذبه‌هاي فرهنگي اطراف آبشار هستند كه تماشاي سبك زندگي آنها يكي از جذاب‌ترين و سرگرم‌كننده‌ترين موضوعات، به ويژه براي گردشگران خارجي است.
كي برويم؟
بهترين زمان سفر به اين آبشار از اسفند تا خرداد است. با اين حال در همه روزهاي سال مي‌توانيد به آنجا سفر كنيد و از ديدني‌هاي آن لذت ببريد.
هم لرستان هم خوزستان!
يك نكته بامزه درباره آبشار شوي اين است كه از آنجايي‌كه در مرز استان خوزستان و لرستان قرار دارد، هر دوي اين استان‌ها نسبت به آن احساس تملك دارند و سعي مي‌كنند آن را به عنوان جاذبه طبيعي گردشگري خود معرفي كنند. با اين حال مهمترين نكته اين است كه اين آبشار زيبا يكي از ديدني‌ها و افتخارات گردشگري كشور عزيزمان ايران به شمار مي‌رود.
آبشار شوي به تله زنگ نيز معروف است. چون در روستايي به همين نام قرار دارد كه از توابع انديمشك به شمار مي‌رود.
نكات مهم هنگام بازديد
تا فاصله چندصدمتري، آبشار تا نخواهيد ديد. چون به خوبي خودش را در كوه‌هاي اطراف پنهان كرده و به چشم نمي‌آيد. نابراين نااميد نشويد. اگر با راهنماهاي محلي همسفر شويد، تجربه بهتري خواهيد داشت. آنها راه را بلد هستند و نكات جالبي درباره تاريخ، طبيعت و حتي گياهان دارويي آن حوالي به شما مي‌گويند. گفتن ندارد كه بايد لباس و كفش مناسب پياده‌روي و كوهپيمايي داشته باشيد. كوله پشتي همراه داشته باشيد و آب آشاميدني، كمي خوراكي و ديگر ملزومات خودتان را در آن قرار دهيد.
آن حوالي امكانات رفاهي و گردشگري خاصي وجود ندارد. همچنين اگر قصد داريد شب را كنار لطافت شوي و صداي آب سپري كنيد، بايد چادر و تجهيزات شب‌ماني در طبيعت همراه داشته باشيد. اين سفر به دليل سختي مسير و نبود تجهيزات و امكانات مناسب، براي افراد داراي معلوليت توصيه نمي‌شود. همچنين به دليل اينكه بخشي از مسير بايد پياده طي شود و اين پياده‌روي چندان آسان نيست، بهتر است خانواده‌هاي داراي فرزند اتيسم از رفتن به آبشار شوي صرف نظر كنند.
گفته مي‌‍شود آبشار شِوي بزرگترين آبشار خاورميانه به شمار مي‌رود!
آبشار شِوي يكي از زيباترين آبشارهاي ايران است كه در استان خوزستان و جايي بين كوه‌هاي زاگرس قرار دارد. آبشار شوي نگين دزفول است و ويژگي‌هايي دارد كه آن را در خاورميانه بي‌همتا كرده است. تنوع زيست گياهي و جانوري اطراف آبشار فوق العاده است و همين آن را دوست داشتني‌تر كرده است. با صفحه گردشگري مجله پيام دلتا همراه باشيد تا با هم به آبشار شوي، نياگاراي ايران و خاورميانه، سفر كنيم و در خنكي آب و هوايش جان‌مان تازه شود.
از غار تا درياچه
آبشار شوي از درون يك غار در كوه‌هاي زاگرس مي‌جوشد! جالب نيست؟ سپس مسير زيادي را در كوه و دشت مي‌پيمايد تا در نهايت به آغوش درياچه سد دز فرو مي‌ريزد. همين موضوع يكي از ويژگي‌هاي منحصر به فرد اين آبشار است. البته در فاصله كمي از آبشار اصلي، آبشار ديگري قرار دارد كه كوچكتر است. به آن آبشار شوي دوم مي‌گويند.
آبشار شوي كجاست؟
آبشار شوي در روستايي به همين نام قرار دارد. شوي در زبان محلي يعني لطيف و اين نام‌گذاري واقعا برازنده آبشاري با اين همه زيبايي و لطافت است. آبشار شوي در روستايي خوش آب و هوا به همين نام قرار گرفته است. اين روستا فاصله كمي تا دزفول دارد و آبشار شوي از ديدني‌هاي دزفول به شمار مي‌رود. آبشار شوي به عنوان نخستين اثر طبيعي استان خوزستان، در فهرست ميراث طبيعي ملي به ثبت رسيده است.
شوي و يك دنيا تنوع زيستي
جانداراني همچون كل بز، پلنگ، خرس و سمندر ايراني بخش مهمي از زيستگاه اطراف آبشار را تشكيل مي‌دهند. اگر بخواهيم از مهمترين گونه‌هاي گياهي كه اطراف اين منطقه رشد كرده‌اند نام ببريم، بايد به درختاني همچون بيد، انجير، مو، زبان‌گنجشگ، افرا، كيكم و بلوط اشاره كنيم. همچنين مي‌توان روي ديواره‌هاي صخره‌اي كه آبشار از آن سقوط مي‌كند و در زير آن، رويش گياهي به نام سياه‌وشان را مشاهده كرد. اين گياه خاصيت دارويي فوق العاده‌اي دارد. در طب سنتي از سياه‌وشان براي درمان بيماري‌هايي مانند زردي يا يرقان و كمك به دفع راحت سنگ‌هاي كليوي استفاده مي‌كنند.
چطور برويم؟
آن طور كه طبيعت گردان حرفه‌اي توصيه كرده‌اند، بهترين راه رسيدن به آبشار شوي به اين صورت است: از سمت منطقه سردشت دزفول دزفول بايد چند كيلومتري به جاده شهيون حركت كنيد. سپس وارد يك جاده خاكي روستاي شوي شويد. در نظر داشته باشيد در كل مسير تابلوهاي راهنما وجود دارد. گم نمي‌شويد.
بخش زيادي از مسير را مي‌توانيد با خودروي خودتان برويد. بخشي از مسير با خودروي سبك شخصي قابل دسترس نيست. نگران نباشيد. اهالي روستا حاضرند شما را با نيسان تا نزديك آبشار ببرند. براي خودروهاي شاسي بلند هيچ نگراني وجود ندارد. در انتهاي جاده، بايد خدروي خودتان را پارك كنيد. سپس حدود نيم ساعت پياده برويد تا كم‌كم چهره دلنشين و رويايي آبشار، نمايان شود.
همچنين مي‌توانيد از قطار براي سفر به اين آبشار استفاده كنيد. در اين صورت بايد در ايستگاه تله زنگ كه فاصله كمي تا انديمشك دارد از قطار پياده شويد و بقيه مسير را پياده برويد تا به آبشار برسيد.
به هر حال بهترين روش اين است كه از اپليكيشن‌هاي مسيرياب استفاده كنيد. پيش از سفر و در منطقه‌اي كه مطمئن هستيد آنتن و اينترنت داريد، مسير را پيدا كنيد. ممكن است در طول مسير، نبودن اينترنت كار دست‌تان بدهد.
عشاير كوچ‌رو
يكي از ويژگي‌هاي مهم آبشار شوي، وجود عشايري است كه در طول مسير رسيدن به آبشار مي‌توانيد آنها را ببينيد. عشاير كوچ‌رو يكي از جاذبه‌هاي فرهنگي اطراف آبشار هستند كه تماشاي سبك زندگي آنها يكي از جذاب‌ترين و سرگرم‌كننده‌ترين موضوعات، به ويژه براي گردشگران خارجي است.
كي برويم؟
بهترين زمان سفر به اين آبشار از اسفند تا خرداد است. با اين حال در همه روزهاي سال مي‌توانيد به آنجا سفر كنيد و از ديدني‌هاي آن لذت ببريد.
هم لرستان هم خوزستان!
يك نكته بامزه درباره آبشار شوي اين است كه از آنجايي‌كه در مرز استان خوزستان و لرستان قرار دارد، هر دوي اين استان‌ها نسبت به آن احساس تملك دارند و سعي مي‌كنند آن را به عنوان جاذبه طبيعي گردشگري خود معرفي كنند. با اين حال مهمترين نكته اين است كه اين آبشار زيبا يكي از ديدني‌ها و افتخارات گردشگري كشور عزيزمان ايران به شمار مي‌رود.
آبشار شوي به تله زنگ نيز معروف است. چون در روستايي به همين نام قرار دارد كه از توابع انديمشك به شمار مي‌رود.
نكات مهم هنگام بازديد
تا فاصله چندصدمتري، آبشار تا نخواهيد ديد. چون به خوبي خودش را در كوه‌هاي اطراف پنهان كرده و به چشم نمي‌آيد. نابراين نااميد نشويد. اگر با راهنماهاي محلي همسفر شويد، تجربه بهتري خواهيد داشت. آنها راه را بلد هستند و نكات جالبي درباره تاريخ، طبيعت و حتي گياهان دارويي آن حوالي به شما مي‌گويند. گفتن ندارد كه بايد لباس و كفش مناسب پياده‌روي و كوهپيمايي داشته باشيد. كوله پشتي همراه داشته باشيد و آب آشاميدني، كمي خوراكي و ديگر ملزومات خودتان را در آن قرار دهيد.
آن حوالي امكانات رفاهي و گردشگري خاصي وجود ندارد. همچنين اگر قصد داريد شب را كنار لطافت شوي و صداي آب سپري كنيد، بايد چادر و تجهيزات شب‌ماني در طبيعت همراه داشته باشيد. اين سفر به دليل سختي مسير و نبود تجهيزات و امكانات مناسب، براي افراد داراي معلوليت توصيه نمي‌شود. همچنين به دليل اينكه بخشي از مسير بايد پياده طي شود و اين پياده‌روي چندان آسان نيست، بهتر است خانواده‌هاي داراي فرزند اتيسم از رفتن به آبشار شوي صرف نظر كنند.
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران