در سال ۱۹۸۷ خبر ساخت هتلی بزرگ در پایتخت کره شمالی، پیونگ‌یانگ به گوش همه رسید. ارتفاع این آسمان‌خراش هرمی شکل ۱۰۰۰ فوت بود و حداقل ۳ هزار اتاق و ۵ رستوران بزرگ با نمای وسیع دارد. در آن زمان قرار بود. هتل رویانگ کره که پس از اطلاق پیونگ‌یانگ به‌عنوان پایتخت «بیدها» نام‌گذاری شده بود، طی دو سال آینده افتتاح شود، اما این اتفاق هرگز رخ نداد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا راز این هتل را بیشتر بدانیم.
ساخت هتل
با اینکه ساخت هتل رویانگ در زمان مقرر به پایان رسیده بود، اما تا ۱۶ سال بعد همچنان بدون پنجره و خالی باقی ماند، بتن‌های آن شروع به ریختن کرد و تبدیل به هیولایی رعب‌انگیز شد که شهر را نظاره می‌کرد. به مرور زمان این هتل را «هتل شوم» نامیدند که باعث کوتاه جلوه دادن تمام ساختمان‌های اطراف خود شده بود.
در حال حاضر این هتل ملبس به شیشه و تزئیناتی مانند نورهای LED شده و تبدیل به یک منظره رنگارنگ در شب شده است. روند ساخت آن بارها شروع و متوقف شده است و رفته‌رفته مردم به این نتیجه رسیده‌اند که این هتل هرگز به روی مهمانان گشوده نخواهد شد و تا به امروز بلندترین ساختمان خالی در جهان است.
گروگان یک جنگ سرد
هتل رویانگ کره محصول جنگ سرد میان آمریکای حامی کره شمالی و شوروی با حمایت شمالی‌ها بود. یک سال قبل از شروع پروژه، شرکتی در کره جنوبی بلندترین هتل جهان را ساخت. پایتخت کره جنوبی یعنی سئول در آن زمان مشغول آماده‌سازی برای میزبانی المپیک تابستانی ۱۹۸۸ بود و کشور در تب‌وتاب تحول به‌سوی دموکراسی.
اما به‌خاطر مشکلات مهندسی، در زمان مقرر ساخت هتل به پایان نرسید. دولت تا آن زمان میلیاردها دلار را صرف ساخت هتل کرده بود. استادیومی جدید ساخته و فرودگاه پیونگ‌یانگ را گسترش داده و مسیرهای جدیدی ایجاد کرده بود. کره از نظر اقتصادی با مشکل مواجه شد و اتحادیه جماهیر شوروی نیز نتوانست سرمایه‌گذاری لازم را در این کشور انجام دهد.
بحران اقتصادی کره شمالی
کره شمالی با بحران اقتصادی روبه‌رو بود. با اینکه بیرون سازه کامل شده بود اما به‌خاطر نداشتن بودجه پروژه در سال ۱۹۹۲ متوقف شده و جرثقیل در بالای ساختمان به همان شکل رها شد.
در سال ۲۰۰۸ پس از ۱۶ سال توقف، دوباره ساخت پروژه به‌صورت غیرمنتظره‌ای آغاز شد.
اما سوال اینجاست که آیا این هتل شوم اصلا افتتاح خواهد شد؟ نمی‌توان گفت، زیرا از آنجایی که ساختمان با شیشه پوشیده شده، داخل آن مشخص نیست. شکی نیست که اتفاقاتی در داخل آن در جریان است. شاید بخشی از قسمت‌های آن افتتاح شود اما نه تمامی مجموعه.
سال‌هاست که دولت برای فرار از خجالت‌زدگی سعی در زنده نگه‌داشتن ساختمان کرده اما نصب نورهای LED خبر از برنامه‌هایی در آینده می‌دهد.
در سال ۱۹۸۷ خبر ساخت هتلی بزرگ در پایتخت کره شمالی، پیونگ‌یانگ به گوش همه رسید. ارتفاع این آسمان‌خراش هرمی شکل ۱۰۰۰ فوت بود و حداقل ۳ هزار اتاق و ۵ رستوران بزرگ با نمای وسیع دارد. در آن زمان قرار بود. هتل رویانگ کره که پس از اطلاق پیونگ‌یانگ به‌عنوان پایتخت «بیدها» نام‌گذاری شده بود، طی دو سال آینده افتتاح شود، اما این اتفاق هرگز رخ نداد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا راز این هتل را بیشتر بدانیم.
ساخت هتل
با اینکه ساخت هتل رویانگ در زمان مقرر به پایان رسیده بود، اما تا ۱۶ سال بعد همچنان بدون پنجره و خالی باقی ماند، بتن‌های آن شروع به ریختن کرد و تبدیل به هیولایی رعب‌انگیز شد که شهر را نظاره می‌کرد. به مرور زمان این هتل را «هتل شوم» نامیدند که باعث کوتاه جلوه دادن تمام ساختمان‌های اطراف خود شده بود.
در حال حاضر این هتل ملبس به شیشه و تزئیناتی مانند نورهای LED شده و تبدیل به یک منظره رنگارنگ در شب شده است. روند ساخت آن بارها شروع و متوقف شده است و رفته‌رفته مردم به این نتیجه رسیده‌اند که این هتل هرگز به روی مهمانان گشوده نخواهد شد و تا به امروز بلندترین ساختمان خالی در جهان است.
گروگان یک جنگ سرد
هتل رویانگ کره محصول جنگ سرد میان آمریکای حامی کره شمالی و شوروی با حمایت شمالی‌ها بود. یک سال قبل از شروع پروژه، شرکتی در کره جنوبی بلندترین هتل جهان را ساخت. پایتخت کره جنوبی یعنی سئول در آن زمان مشغول آماده‌سازی برای میزبانی المپیک تابستانی ۱۹۸۸ بود و کشور در تب‌وتاب تحول به‌سوی دموکراسی.
اما به‌خاطر مشکلات مهندسی، در زمان مقرر ساخت هتل به پایان نرسید. دولت تا آن زمان میلیاردها دلار را صرف ساخت هتل کرده بود. استادیومی جدید ساخته و فرودگاه پیونگ‌یانگ را گسترش داده و مسیرهای جدیدی ایجاد کرده بود. کره از نظر اقتصادی با مشکل مواجه شد و اتحادیه جماهیر شوروی نیز نتوانست سرمایه‌گذاری لازم را در این کشور انجام دهد.
بحران اقتصادی کره شمالی
کره شمالی با بحران اقتصادی روبه‌رو بود. با اینکه بیرون سازه کامل شده بود اما به‌خاطر نداشتن بودجه پروژه در سال ۱۹۹۲ متوقف شده و جرثقیل در بالای ساختمان به همان شکل رها شد.
در سال ۲۰۰۸ پس از ۱۶ سال توقف، دوباره ساخت پروژه به‌صورت غیرمنتظره‌ای آغاز شد.
اما سوال اینجاست که آیا این هتل شوم اصلا افتتاح خواهد شد؟ نمی‌توان گفت، زیرا از آنجایی که ساختمان با شیشه پوشیده شده، داخل آن مشخص نیست. شکی نیست که اتفاقاتی در داخل آن در جریان است. شاید بخشی از قسمت‌های آن افتتاح شود اما نه تمامی مجموعه.
سال‌هاست که دولت برای فرار از خجالت‌زدگی سعی در زنده نگه‌داشتن ساختمان کرده اما نصب نورهای LED خبر از برنامه‌هایی در آینده می‌دهد.
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران