تصور بیشتر ما از غارها، حفره‌ای است که در دل کوه‌ها پدید آمده، قندیل‌های زیبایی از سقفش آویزان است و البته خفاش دارد! اما غارهای منحصربه‌فرد زیادی هم هستند که با غارهای معمولی دیگر فرق دارند و گاهی غارنوردی در آن‌ها حتی به قیمت از دست دادن جان تمام می‌شود.
یکی از غارهای خطرناک جهان، در ایران و شهر کرمانشاه قرار گرفته است و به غار قاتل معروف است. اگر می‌خواهید درباره غار پرآو بیشتر بدانید در ادامه مجله دلتا را همراهی کنید.
خطرناک‌ترین غار ایران
تا به حال به این فکر کرده‌اید که خطرناک‌ترین غار ایران در کدام شهر قرار دارد و چرا به آن لقبی هول‌انگیز داده‌اند؟ درست است که اسم کرمانشاه ما را یاد بیستون می‌اندازد اما این شهر جاذبه های توریستی معروف دیگری مثل غار پرآو دارد، غاری که غارنوردی در آن آنقدر خطرناک است که تا به حال ۵ نفر جانشان را در راه کشف آن از دست داده‌اند.
این غار عمودی بر روی کوه‌های بلند قرار گرفته و برای رسیدن به ورودی آن باید به ارتفاع بیش از ۳ هزار متری کوه پرآو بروید.
ماجرای کشف غار قاتل
حتما برایتان جالب است که بدانید اولین بار چه کسانی موفق شدند غاری تا این حد خطرناک را کشف کنند. انگلیسی‌ها و بعد از آن لهستانی‌ها اولین کاشفان این غار بودند. غارنوردان زیادی کنجکاو شده بودند که بدانند در این غار چه خبر است، برای همین گاهی به صورت فردی و گاهی هم دسته جمعی برای غارنوردی به سمت این غار می‌رفتند ولی هر بار موقعیت سخت غار، مانعی جدی برای موفقیت بود.
با این حال، چندان طول نکشید تا بالاخره در سال ۱۳۷۰ رسیدن به انتهای غار ممکن شد. آن هم با برنامه‌ریزی‌ها و تلاش‌های زیادی که تیم کانون کوهنوردان کرمانشاه انجام داد. حالا که دیگر مثل گذشته رسیدن به انتهای این غار در نظر غارنوردان غیر ممکن نبود. افراد بیشتری دست به کار شدند تا این غار عجیب را از نزدیک ببینند. هر سال بین ۲ تا ۹ سفر به این غار انجام می‌شود و عده‌ای حتی چندین بار به انتهای آن رسیده‌اند.
معنی نام این غار
غار پرآو در زبان محلی یعنی پرآب اما با دیدن تصاویر این غار اثری از آب نمی‌بینیم. با این حال در طول مسیرهای طولانی غار، آب زیادی به چشم می‌خورد که از ذوب شدن یخ‌های زیر زمینی بوجود آمده است. قسمتی از غار که بیشترین آب را در خود جای داده حوضچه انتهای غار است که حدود ۳ متر در آن آب وجود دارد. در سال ۱۳۸۳ یک غواص به همراه تیمی غارنورد به انتهای غار رسید و داخل حوضچه رفت. او بعد از اندازه‌گیری عمق حوضچه، اعلام کرد که انتهای حوضچه بسته است و راه به جایی ندارد.
تصور بیشتر ما از غارها، حفره‌ای است که در دل کوه‌ها پدید آمده، قندیل‌های زیبایی از سقفش آویزان است و البته خفاش دارد! اما غارهای منحصربه‌فرد زیادی هم هستند که با غارهای معمولی دیگر فرق دارند و گاهی غارنوردی در آن‌ها حتی به قیمت از دست دادن جان تمام می‌شود.
یکی از غارهای خطرناک جهان، در ایران و شهر کرمانشاه قرار گرفته است و به غار قاتل معروف است. اگر می‌خواهید درباره غار پرآو بیشتر بدانید در ادامه مجله دلتا را همراهی کنید.
خطرناک‌ترین غار ایران
تا به حال به این فکر کرده‌اید که خطرناک‌ترین غار ایران در کدام شهر قرار دارد و چرا به آن لقبی هول‌انگیز داده‌اند؟ درست است که اسم کرمانشاه ما را یاد بیستون می‌اندازد اما این شهر جاذبه های توریستی معروف دیگری مثل غار پرآو دارد، غاری که غارنوردی در آن آنقدر خطرناک است که تا به حال ۵ نفر جانشان را در راه کشف آن از دست داده‌اند.
این غار عمودی بر روی کوه‌های بلند قرار گرفته و برای رسیدن به ورودی آن باید به ارتفاع بیش از ۳ هزار متری کوه پرآو بروید.
ماجرای کشف غار قاتل
حتما برایتان جالب است که بدانید اولین بار چه کسانی موفق شدند غاری تا این حد خطرناک را کشف کنند. انگلیسی‌ها و بعد از آن لهستانی‌ها اولین کاشفان این غار بودند. غارنوردان زیادی کنجکاو شده بودند که بدانند در این غار چه خبر است، برای همین گاهی به صورت فردی و گاهی هم دسته جمعی برای غارنوردی به سمت این غار می‌رفتند ولی هر بار موقعیت سخت غار، مانعی جدی برای موفقیت بود.
با این حال، چندان طول نکشید تا بالاخره در سال ۱۳۷۰ رسیدن به انتهای غار ممکن شد. آن هم با برنامه‌ریزی‌ها و تلاش‌های زیادی که تیم کانون کوهنوردان کرمانشاه انجام داد. حالا که دیگر مثل گذشته رسیدن به انتهای این غار در نظر غارنوردان غیر ممکن نبود. افراد بیشتری دست به کار شدند تا این غار عجیب را از نزدیک ببینند. هر سال بین ۲ تا ۹ سفر به این غار انجام می‌شود و عده‌ای حتی چندین بار به انتهای آن رسیده‌اند.
معنی نام این غار
غار پرآو در زبان محلی یعنی پرآب اما با دیدن تصاویر این غار اثری از آب نمی‌بینیم. با این حال در طول مسیرهای طولانی غار، آب زیادی به چشم می‌خورد که از ذوب شدن یخ‌های زیر زمینی بوجود آمده است. قسمتی از غار که بیشترین آب را در خود جای داده حوضچه انتهای غار است که حدود ۳ متر در آن آب وجود دارد. در سال ۱۳۸۳ یک غواص به همراه تیمی غارنورد به انتهای غار رسید و داخل حوضچه رفت. او بعد از اندازه‌گیری عمق حوضچه، اعلام کرد که انتهای حوضچه بسته است و راه به جایی ندارد.
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران