تهران در ذهن بیشتر افراد با شلوغی و ترافیک و آلودگی هوا شناخته می‌شود؛ حتی پایتخت‌نشین‌ها هم برای داشتن هوایی بهتر، هر فرصتی که به‌دست بیاورند، راهی شهرهای شمالی ایران می‌شوند. درحالی که پایتخت، بوستان‌ها و باغ‌های متعدد با فضایی سرسبز و درختانی کهنسال هم دارد، که به‌اندازه سفر به طبیعت شمال می‌تواند آرامش‌بخش باشد
یکی از این فضاهای سرسبز در قلب تهران، باغ ایرانی است که در ده ونک قرار دارد. این باغ با درختانی سروقامت، گل‌هایی رنگارنگ، جوی‌های سنگی با آبی زلال، در کنار بناها و عماراتی که به‌سبک معماری باشکوه ایرانی ساخته شده‌اند؛ انرژی یک هفته کار سخت را برایمان مهیا خواهد کرد. این بوستان در ده ونک از معدود نمونه‌های امروزی شده کهن الگو باغ ایرانی است که موجب ارتقای کیفیت فضا و بازیابی هویت ایرانی شده است. با مجله اینترنتی دلتا همراه باشید تا با این جاذبه زیبا آشنا شوید.
چرا باغ ایرانی؟
هر کشور و تمدنی، در ساخت عمارت‌ها، کوشک‌ها و باغ‌ها، معماری ویژه خود را دارد. در ساخت و توسعه این باغ نیز از الگوی باغ ایرانی استفاده شده است. باغ‌های ایرانی سه ویژگی کلی دارند: یک عمارت یا کوشک مرکزی در وسط باغ، تقارن در طراحی بخش‌های مختلف باغ؛ و وجود آب‌راه، حوضی بزرگ و فواره در مقابل عمارت اصلی. بسته به بزرگی باغ، آب‌راه‌ها و حوضچه‌هایی کوچک در جای جای باغ دیده می‌شود. اینجا در قلب تهران، یکی از زیباترین دیدنی های تهران جا خوش کرده است.
باغ ایرانی تهران، در گذشته بوستان کوچکی بود که به دست «محمد علی مختاری» توسعه پیدا کرد و امروز می‌توانیم نام او را بر سردر ورودی باغ ببینیم. حالا با باغی روبرو هستیم که ۳.۵هکتار مساحت دارد و ۲.۵هکتار آن را فضای سبز تشکیل می‌دهد. حصارها، گنبدها، ورودی‌ها و بناهای باغ به نظر جدید می‌آیند اما درختان کهنسالِ صدساله که گواهی از قدمت دیرینِ باغ هستند در هرگوشه سایه افراشته‌اند و بر زیبایی و طراوت و شکوه این باغ می‌افزایند.
جلوه‌های زیبایی باغ ایرانی
مسیر کف بوستان، سنگ‌فرش است و قدم‌زدن در طبیعت را آسان‌تر و لذتبخشتر می‌کند. هرگام که در این بهشت کوچک برمی‌داریم، طبیعتی رنگارنگ را می‌بینیم؛ درختان صدساله و قدبرافراشته، گل‌های متنوع و رنگارنگ، درختان میوه مانند خرمالو و زرشک، درختانی مختص اقلیم ایران مانند کاج ایرانی و سرو سیمین، گیاهان و درختان تزئینی، جوی‌های آب و حوضچه‌های فیروزه‌ای و فواره‌های کوتاه و مرتفع، بخشی از جلوه‌های زیبایی در این باغ اصیل ایرانی است.
کوشک اصلی در انتهای باغ و شمالی‌ترین نقطه آن قرار دارد. با دنبال کردن آب‌راه‌ها میتوان به این کوشک رسید. این کوشک، دیگر کاربرد قدیم خود یعنی کافه رستوران را ندارد و گردشگران برای بازدید از جلوه‌های معماری و ثبت عکس‌های تاریخی، جذب آن می‌شوند و درحقیقت امروز به بخشی از جلوه‌های زیبایی این باغ تبدیل شده است.
تهران در ذهن بیشتر افراد با شلوغی و ترافیک و آلودگی هوا شناخته می‌شود؛ حتی پایتخت‌نشین‌ها هم برای داشتن هوایی بهتر، هر فرصتی که به‌دست بیاورند، راهی شهرهای شمالی ایران می‌شوند. درحالی که پایتخت، بوستان‌ها و باغ‌های متعدد با فضایی سرسبز و درختانی کهنسال هم دارد، که به‌اندازه سفر به طبیعت شمال می‌تواند آرامش‌بخش باشد
یکی از این فضاهای سرسبز در قلب تهران، باغ ایرانی است که در ده ونک قرار دارد. این باغ با درختانی سروقامت، گل‌هایی رنگارنگ، جوی‌های سنگی با آبی زلال، در کنار بناها و عماراتی که به‌سبک معماری باشکوه ایرانی ساخته شده‌اند؛ انرژی یک هفته کار سخت را برایمان مهیا خواهد کرد. این بوستان در ده ونک از معدود نمونه‌های امروزی شده کهن الگو باغ ایرانی است که موجب ارتقای کیفیت فضا و بازیابی هویت ایرانی شده است. با مجله اینترنتی دلتا همراه باشید تا با این جاذبه زیبا آشنا شوید.
چرا باغ ایرانی؟
هر کشور و تمدنی، در ساخت عمارت‌ها، کوشک‌ها و باغ‌ها، معماری ویژه خود را دارد. در ساخت و توسعه این باغ نیز از الگوی باغ ایرانی استفاده شده است. باغ‌های ایرانی سه ویژگی کلی دارند: یک عمارت یا کوشک مرکزی در وسط باغ، تقارن در طراحی بخش‌های مختلف باغ؛ و وجود آب‌راه، حوضی بزرگ و فواره در مقابل عمارت اصلی. بسته به بزرگی باغ، آب‌راه‌ها و حوضچه‌هایی کوچک در جای جای باغ دیده می‌شود. اینجا در قلب تهران، یکی از زیباترین دیدنی های تهران جا خوش کرده است.
باغ ایرانی تهران، در گذشته بوستان کوچکی بود که به دست «محمد علی مختاری» توسعه پیدا کرد و امروز می‌توانیم نام او را بر سردر ورودی باغ ببینیم. حالا با باغی روبرو هستیم که ۳.۵هکتار مساحت دارد و ۲.۵هکتار آن را فضای سبز تشکیل می‌دهد. حصارها، گنبدها، ورودی‌ها و بناهای باغ به نظر جدید می‌آیند اما درختان کهنسالِ صدساله که گواهی از قدمت دیرینِ باغ هستند در هرگوشه سایه افراشته‌اند و بر زیبایی و طراوت و شکوه این باغ می‌افزایند.
جلوه‌های زیبایی باغ ایرانی
مسیر کف بوستان، سنگ‌فرش است و قدم‌زدن در طبیعت را آسان‌تر و لذتبخشتر می‌کند. هرگام که در این بهشت کوچک برمی‌داریم، طبیعتی رنگارنگ را می‌بینیم؛ درختان صدساله و قدبرافراشته، گل‌های متنوع و رنگارنگ، درختان میوه مانند خرمالو و زرشک، درختانی مختص اقلیم ایران مانند کاج ایرانی و سرو سیمین، گیاهان و درختان تزئینی، جوی‌های آب و حوضچه‌های فیروزه‌ای و فواره‌های کوتاه و مرتفع، بخشی از جلوه‌های زیبایی در این باغ اصیل ایرانی است.
کوشک اصلی در انتهای باغ و شمالی‌ترین نقطه آن قرار دارد. با دنبال کردن آب‌راه‌ها میتوان به این کوشک رسید. این کوشک، دیگر کاربرد قدیم خود یعنی کافه رستوران را ندارد و گردشگران برای بازدید از جلوه‌های معماری و ثبت عکس‌های تاریخی، جذب آن می‌شوند و درحقیقت امروز به بخشی از جلوه‌های زیبایی این باغ تبدیل شده است.
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران