جزیره شیطان گویان که با نام مستعمره کیفری کاین نیز شناخته می‌شود در قرون ۱۹ و ۲۰ بعنوان زندان مورد استفاده قرار می‌گرفت. این زندان در قالب چندین ساختمان مجزا در جزایر کوچک و بزرگ گویان فرانسه ساخته شد و به زندانیان سیاسی تبعیدشده و هر کسی که به نحوی اسباب ناخشنودی حاکمان فرانسوی بود، اختصاص داشت. همراه مجله دلتا باشید.
داستان جزیره شیطان گویان چیست؟
در اقیانوس اطلس با فاصله ۱۱ کیلومتری سواحل گویان فرانسه، سه جزیره کوچک قرار دارد که به جزایر رستگاری شهرت دارند. یکی از این جزایر، جزیره شیطان است.
از سال ۱۸۵۲ تقریبا تمامی مجرمان و جنایت‌کاران خطرناک برای حبس شدن به این جزایر فرستاده می‌شدند. با توجه به اینکه این جزیره از خشکی دور بود امکان فرار برای زندانیان محبوس در آن وجود نداشت.
اکثر زندانیان پیش از اتمام دوران حبسشان در اثر بیماری یا حتی ستیز و جنگ با دیگر زندانیان و تحت شکنجه قرار گرفتن، جان خود را از دست می‌دادند. به همین دلیل این جزایر را خشن‌ترین تبعیدگاه می‌دانستند.
شهرت خشونت بیش از اندازه و اتفاقات دیگری که در آن رخ داد موجب شد این تبعیدگاه از سال ۱۹۵۳ بسته شده و دیگر هیچ مجرمی به آنجا فرستاده نشود.
سفر به جزیره شیطان
سفر به جزیره شیطان برای بسیاری از محکومان سفر آخر بود. آن‌ها را سوار بر کشتی به زندان می‌بردند. آن‌ها بلافاصله بعد از سوار شدن هویت فردی خود را از دست داده و از آن پس تنها یک شماره بودند که مرگ و زندگیشان برای کسی اهمیت نداشت.
زندان‌بانان این افراد را به عرشه زیرین کشتی برده و در قفس‌های آهنی زندانی می‌کردند. جایی که تاریکی حاکم بر آن کشنده بود و به سختی هوا به آنجا می‌رسید.
تعطیل شدن زندان جزیره شیطان
سرانجام رفتارهای صورت گرفته در این زندان با انتشار یک کتاب به قلم یکی از نجات‌یافتگان به گوش مردم رسیده و باعث نارضایتی عمومی شد. بعد از چاپ این کتاب مقامات فرانسوی اعلام کردند که قصد تعطیل کردن این زندان را دارند.
سرانجام در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۳ زندان‌های موجود در این جزایر یکی بعد از دیگر بسته شدند.
پس از این اتفاق افراد زیادی سعی کردند تا این جزایر را توسعه دهند ولی هیچ‌کدام نتوانستند به نتیجه‌ای برسند و به همین دلیل این جزایر همچنان متروکه باقی ماند.
گردشگران می توانند سوار بر قایق به بازدید این زندان بروند. این جزیره که حالا توسط طبیعت بلعیده شده است یکی از خشن‌ترین ندامتگاههای جهان را امروزه به تصویری زیبا و دلنشین تبدیل کرده است.
رمان پاپیون و فیلمی که پس از آن ساخته شد، داستانی واقعی درباره زندانیان این تبعیدگاه است و شاید بتوان آن را دلیلی برای اینکه این جزایر دورافتاده و متروکه به محلی برای بازدید گردشگران تبدیل شده است دانست.
جزیره شیطان گویان که با نام مستعمره کیفری کاین نیز شناخته می‌شود در قرون ۱۹ و ۲۰ بعنوان زندان مورد استفاده قرار می‌گرفت. این زندان در قالب چندین ساختمان مجزا در جزایر کوچک و بزرگ گویان فرانسه ساخته شد و به زندانیان سیاسی تبعیدشده و هر کسی که به نحوی اسباب ناخشنودی حاکمان فرانسوی بود، اختصاص داشت. همراه مجله دلتا باشید.
داستان جزیره شیطان گویان چیست؟
در اقیانوس اطلس با فاصله ۱۱ کیلومتری سواحل گویان فرانسه، سه جزیره کوچک قرار دارد که به جزایر رستگاری شهرت دارند. یکی از این جزایر، جزیره شیطان است.
از سال ۱۸۵۲ تقریبا تمامی مجرمان و جنایت‌کاران خطرناک برای حبس شدن به این جزایر فرستاده می‌شدند. با توجه به اینکه این جزیره از خشکی دور بود امکان فرار برای زندانیان محبوس در آن وجود نداشت.
اکثر زندانیان پیش از اتمام دوران حبسشان در اثر بیماری یا حتی ستیز و جنگ با دیگر زندانیان و تحت شکنجه قرار گرفتن، جان خود را از دست می‌دادند. به همین دلیل این جزایر را خشن‌ترین تبعیدگاه می‌دانستند.
شهرت خشونت بیش از اندازه و اتفاقات دیگری که در آن رخ داد موجب شد این تبعیدگاه از سال ۱۹۵۳ بسته شده و دیگر هیچ مجرمی به آنجا فرستاده نشود.
سفر به جزیره شیطان
سفر به جزیره شیطان برای بسیاری از محکومان سفر آخر بود. آن‌ها را سوار بر کشتی به زندان می‌بردند. آن‌ها بلافاصله بعد از سوار شدن هویت فردی خود را از دست داده و از آن پس تنها یک شماره بودند که مرگ و زندگیشان برای کسی اهمیت نداشت.
زندان‌بانان این افراد را به عرشه زیرین کشتی برده و در قفس‌های آهنی زندانی می‌کردند. جایی که تاریکی حاکم بر آن کشنده بود و به سختی هوا به آنجا می‌رسید.
تعطیل شدن زندان جزیره شیطان
سرانجام رفتارهای صورت گرفته در این زندان با انتشار یک کتاب به قلم یکی از نجات‌یافتگان به گوش مردم رسیده و باعث نارضایتی عمومی شد. بعد از چاپ این کتاب مقامات فرانسوی اعلام کردند که قصد تعطیل کردن این زندان را دارند.
سرانجام در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۳ زندان‌های موجود در این جزایر یکی بعد از دیگر بسته شدند.
پس از این اتفاق افراد زیادی سعی کردند تا این جزایر را توسعه دهند ولی هیچ‌کدام نتوانستند به نتیجه‌ای برسند و به همین دلیل این جزایر همچنان متروکه باقی ماند.
گردشگران می توانند سوار بر قایق به بازدید این زندان بروند. این جزیره که حالا توسط طبیعت بلعیده شده است یکی از خشن‌ترین ندامتگاههای جهان را امروزه به تصویری زیبا و دلنشین تبدیل کرده است.
رمان پاپیون و فیلمی که پس از آن ساخته شد، داستانی واقعی درباره زندانیان این تبعیدگاه است و شاید بتوان آن را دلیلی برای اینکه این جزایر دورافتاده و متروکه به محلی برای بازدید گردشگران تبدیل شده است دانست.
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران