ایران عزیز زیبایی‌های بی‌شماری را در دل خود جای داده است. این زیبایی‌ها گاهی با لطافت و احساس عجین شده‌اند و گاه با تاریخ و تمدن. گاهی از هنر و صنعت پرده برداشته‌اند و گاه از علم و دانش. اما در این میان دسته پنجمی هم وجود دارد که وحشت و بی‌رحمی عضو جدایی‌ناپذیری از آن‌‌ها است. مجله دلتا در این مطلب شما را به دره ارواح خوزستان یا دره کول خرسان آشنا می‌کند.
سفر به دره ارواح خوزستان
کول در زبان محلی به معنی دره است. این‌که چرا به این دره کول خرسان می‌گویند را هیچ‌کس به طور دقیق نمی‌داند. عده‌ای از قدیمی‌ترها گفته‌اند که در گذشته این مکان محل زندگی خرس‌ها بوده است و به همین دلیل آن را کول خرسان یعنی دره خرس‌ها نامیده‌اند.
کول خرسان یا دره ارواح ، دره‌ای اسرارآمیز است که پیمایش مسیر سخت و هراس‌آور آن، هیجان و شگفتی را برای شما به ارمغان می‌آورد. این دره یکی از شگفت‌انگیزترین جاذبه‌های دزفول است.
هوای خنک و دل‌پذیر، زیبایی‌های مسحور کننده به همراه طبیعت مخوف و پر ابهام دره ارواح، ماجراجویان و گردشگران زیادی را به سوی این منطقه از خوزستان می‌کشاند.
چشمه‌ها از دیوار‌های این دره شگفت‌انگیز می‌جوشند و درختان بادام کوهی و نخل‌ها، تصاویر خیال‌انگیزی را پدید آورده‌اند.
دره کول خرسان در عمق ۲۰۰ متر بین صخره‌های سنگی قرار گرفته است. در برخی نقاط از دیواره‌های این صخره‌ها آبشارهایی سرازیرند که زیبایی این منطقه را چندین برابر کرده است. این دره به دلیل عمق زیاد و عرض کم در بیشتر ایام به نور مستقیم خورشید دسترسی ندارد و همین امر موجب می‌شود که هوای داخل دره در تابستان خنک و در زمستان گرم باشد.
مسیر دره در برخی نقاط، آن‌قدر کم عرض است که تنها به اندازه گذر یک نفر جا دارد!
حتی تصور این که بخواهیم از زیر این سنگ‌های بزرگ و معلق عبور کنیم هم ترسناک است. درون دره چشمه‌های گوناگونی وجود دارد که در نهایت منجر به جاری شدن رودی دائمی در دل دره شده‌اند.
آیا کول خرسان واقعا دره ارواح است؟
خیلی چیزها وجود دارد که باعث شده دره کول خرسان را دره ارواح بنامند. مسیر پر از پیچ و خم که بین دو صخره سنگی بلند قرار گرفته اولین گزینه برای ایجاد خوف در این فضا است. این مسیرها اغلب تاریک هستند و اگر هم نوری در آن دیده شود تنها به اندازه یک روزنه است.
هنگامی که قسمتی از مسیر ورودی را طی می‌کنید، دیوارها ارتفاع بیشتری پیدا می‌کنند و نور خورشید کم می‌شود. پس از طی مسافتی تقریبا دیگر نوری وجود ندارد. با همه این اوصاف نمی‌توان منکر زیبایی‌های منحصر‌به‌فرد دره ارواح شد.
در طول مسیر نیزارها و درختان انگور و انجیر وحشی به وفور دیده می‌شود. این گیاهان با شاخ و برگ‌هایی تنیده در هم، در تاریکی دره تصویری خوفناک پدید می‌آورند.
ساختار طبیعت این دره وحشتی برای افراد ایجاد می‌کند که باعث شده تا این مکان به دره ارواح خوزستان شهرت یابد. اسمی که می‌تواند در یک کلام شرایط درون دره را برای مخاطب تصویر کند.
ایران عزیز زیبایی‌های بی‌شماری را در دل خود جای داده است. این زیبایی‌ها گاهی با لطافت و احساس عجین شده‌اند و گاه با تاریخ و تمدن. گاهی از هنر و صنعت پرده برداشته‌اند و گاه از علم و دانش. اما در این میان دسته پنجمی هم وجود دارد که وحشت و بی‌رحمی عضو جدایی‌ناپذیری از آن‌‌ها است. مجله دلتا در این مطلب شما را به دره ارواح خوزستان یا دره کول خرسان آشنا می‌کند.
سفر به دره ارواح خوزستان
کول در زبان محلی به معنی دره است. این‌که چرا به این دره کول خرسان می‌گویند را هیچ‌کس به طور دقیق نمی‌داند. عده‌ای از قدیمی‌ترها گفته‌اند که در گذشته این مکان محل زندگی خرس‌ها بوده است و به همین دلیل آن را کول خرسان یعنی دره خرس‌ها نامیده‌اند.
کول خرسان یا دره ارواح ، دره‌ای اسرارآمیز است که پیمایش مسیر سخت و هراس‌آور آن، هیجان و شگفتی را برای شما به ارمغان می‌آورد. این دره یکی از شگفت‌انگیزترین جاذبه‌های دزفول است.
هوای خنک و دل‌پذیر، زیبایی‌های مسحور کننده به همراه طبیعت مخوف و پر ابهام دره ارواح، ماجراجویان و گردشگران زیادی را به سوی این منطقه از خوزستان می‌کشاند.
چشمه‌ها از دیوار‌های این دره شگفت‌انگیز می‌جوشند و درختان بادام کوهی و نخل‌ها، تصاویر خیال‌انگیزی را پدید آورده‌اند.
دره کول خرسان در عمق ۲۰۰ متر بین صخره‌های سنگی قرار گرفته است. در برخی نقاط از دیواره‌های این صخره‌ها آبشارهایی سرازیرند که زیبایی این منطقه را چندین برابر کرده است. این دره به دلیل عمق زیاد و عرض کم در بیشتر ایام به نور مستقیم خورشید دسترسی ندارد و همین امر موجب می‌شود که هوای داخل دره در تابستان خنک و در زمستان گرم باشد.
مسیر دره در برخی نقاط، آن‌قدر کم عرض است که تنها به اندازه گذر یک نفر جا دارد!
حتی تصور این که بخواهیم از زیر این سنگ‌های بزرگ و معلق عبور کنیم هم ترسناک است. درون دره چشمه‌های گوناگونی وجود دارد که در نهایت منجر به جاری شدن رودی دائمی در دل دره شده‌اند.
آیا کول خرسان واقعا دره ارواح است؟
خیلی چیزها وجود دارد که باعث شده دره کول خرسان را دره ارواح بنامند. مسیر پر از پیچ و خم که بین دو صخره سنگی بلند قرار گرفته اولین گزینه برای ایجاد خوف در این فضا است. این مسیرها اغلب تاریک هستند و اگر هم نوری در آن دیده شود تنها به اندازه یک روزنه است.
هنگامی که قسمتی از مسیر ورودی را طی می‌کنید، دیوارها ارتفاع بیشتری پیدا می‌کنند و نور خورشید کم می‌شود. پس از طی مسافتی تقریبا دیگر نوری وجود ندارد. با همه این اوصاف نمی‌توان منکر زیبایی‌های منحصر‌به‌فرد دره ارواح شد.
در طول مسیر نیزارها و درختان انگور و انجیر وحشی به وفور دیده می‌شود. این گیاهان با شاخ و برگ‌هایی تنیده در هم، در تاریکی دره تصویری خوفناک پدید می‌آورند.
ساختار طبیعت این دره وحشتی برای افراد ایجاد می‌کند که باعث شده تا این مکان به دره ارواح خوزستان شهرت یابد. اسمی که می‌تواند در یک کلام شرایط درون دره را برای مخاطب تصویر کند.
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران