محله عودلاجان يكي از محله‌هاي قديمي و با صفاي تهران است.
عودلاجان يكي از جاهاي ديدني تهران و از محله‌هاي تاريخي پايتخت به شمار مي‌رود. عودلاجان به تنهايي يك موزه شهر است و مي‌توانيد يك روز كامل خوش بگذرانيد و قشنگي‌هاي تهران را ببينيد. يك سوي چاله ميدان به خيابان پانزده خرداد و بازار متصل است و از سوي ديگر به ميدان بهارستان. پر از تيمچه‌ها و كوچه‌هاي باريك و با صفااست و ديدن آن حس و حال نوستالژيك فوق العاده‌اي ايجاد مي‌كند. با مجله پيام دلتا همراه باشيد تا با هم در كوچه پس كوچه‌هاي محله عودلاجان تهران قدم بزنيم.
عودلاجان كجااست؟
عودلاجان در جنوب ميدان بهارستان قرار گرفته و خيابان مصطفي خميني از آن مي‌گذرد. در واقع عودلاجان بين بازار، چهارراه مولوي و ميدان بهارستان واقع شده و از هر سمت يك ورودي دارد. ورودي بازار از مسير چهارراه سيروس مي‌گذرد و از روبروي بازار آهنگرها شروع مي‌شود. ورودي ميدان بهارستان هم از خيابان سرچشمه در خيابان مصطفي خميني آغاز مي‌شود.
دو ايستگاه مترو پانزده خرداد و بهارستان، نزديك‌ترين ايستگاه‌هاي مترو به اين محله هستند. وقتي از اين ايستگاه‌ها پياده شديد، بايد حدود ۱۵ دقيقه پياده روي كنيد تا به عودلاجان برسيد.
دليل نامگذاري عودلاجان
از اسم اين محله مي‌توان فهميد كه ريشه آن به سال‌هاي دور و درازي مي‌رسد. سال‌هايي كه هنوز تهران قريه‌اي كوچك بود. عودلاجان هم به جايي گفته مي‌شد كه نهرهاي آب تقسيم مي‌شدند. به غير از عودلاجان و اودلاجان، به اين محله سرچال هم مي‌گفتند. دليل نامگذاري سرچال هم به چاله‌هاي زيادي برمي‌گردد كه با باريدن باران، آب داخل اين چاله‌ها جمع و سرريز مي‌شد.
ديدني‌هاي عودلاجان
وقتي ادعا مي‌كنيم محله عودلاجان يكي از جاهاي ديدني تهران است، يعني اينكه جاذبه‌هاي زيادي چشم انتظارتان هستند. هر گوشه محله كه بايستيد منظره مناسبي براي عكس گرفتن داريد. اين منطقه با كوچه‌ها و تيمچه‌هاي باريكي كه بافت سنتي‌شان را حفظ كرده‌اند، پياده‌روي را تبديل به سفري يك روزه در تاريخ مي‌كند.
اينجا، سه محله اصلي به نام‌هاي پامنار، امامزاده يحيي و ناصر خسرو دارد. خيلي‌ها براي ديدن امامزاده يحيي، امامزاده‌اي كه قدمتش به دوران مغول‌ها مي‌رسد، به اين محله مي‌آيند. اگر از خيابان پانزده خرداد پياده‌روي را شروع كنيد، اول وارد محله امامزاده يحيي مي‌شويد. اين محله، كوچه‌هاي خيلي باريك با خانه‌هاي كوچك و قديمي چسبيده به هم دارد.
مادربزرگ چنارهاي تهران
كنار امامزاده، كهن‌ترين چنار تهران كه قدمتش به ۹۰۰ سال مي‌رسد، سرش را به سمت آسمان بالا برده. اين درخت چنار كه مادربزرگ همه چنارهاي تهران است، يكي از جاهاي ديدني تهران به شمار مي‌رود. از سوي ديگر روبروي امامزاده و در كوچه ابوالقاسم، موزه تهران قديم يا همان سراي كاظمي قرار دارد. اين بنا عمارت آجري شكلي‌ست، شامل نگارخانه، موزه مردم‌شناسي، تالار مشاهير، تماشاخانه و كتابخانه تخصصي تهران‌شناسي.
در نزديكي اين دو، مدرسه معمارباشي قرار دارد. مدرسه معمار باشي يك مدرسه وقفي قديمي است كه روزي جنبش مشروطه از مقابل آن شروع شده است. داخل اين بنا نمي‌توان رفت. اما مي‌توان از بيرون سر در آن را نگاه و تاريخ را مرور كنيد.
سفره خانه نان و نمك و خانه مدرس
همين مسير را اگر ادامه دهيم به خانه فخر الملوك مي‌رسيم كه امروزه به يك سفره خانه سنتي به نام نان و نمك تبديل شده است. بناي آن حدود ۱۲۰ سال قدمت دارد و ساختمانش با داشتن يك حياط، حوض و شاه‌نشين بسيار زيبا، از سفره‌خانه‌هاي معروف محله است.
خانه مدرس، يكي از آن خانه‌هاي قديمي‌است كه مشابهش را فقط در فيلم‌هاي قديمي ديده‌ايد. حياط و ايوان آجري و حوض وسط آن به همراه گلدان‌هايي كه روي ايوان گذاشته شده شما را به خاطره خانه مادربزرگ مي‌برد. بعضي‌ها نه به سبب شكل و شمايل ظاهر خانه، بلكه به دليل اسناد، كتاب‌ها و قراردادهاي مختلف به ديدن اين خانه مي‌آيند.
كنيسه عزرا
عودلاجان در تهران، كوچه‌هايي باريك و كم‌عرض و پيچ در پيچي دارد. در اين محله مسلمان، زرتشتي و كليمي در كنار هم زندگي مي‌كردند. به سبب اينكه كليمي‌ها قبل از همه زندگي در اين منطقه را آغاز كرده بودند گاهي آن را به محله كليمي‌ها هم مي‌شناسند. كنيسه عزرا يعقوب، روزگاري محل عبادت بوده و بعد از مدتي متروك شده است. براي پيدا كردن آن بايد حواستان را جمع كنيد و در جستوجوي دري زرد رنگ و زنگ‌زده با چند ستاره آهني رويش بگرديد.
تيمچه اكبريان
در عودلاجان، «اولين»هاي زيادي وجود دارد. مثلا اولين بانك ايران در تيمچه اكبريان در اين محله تاسيس شده است.؛ البته اين بنا امروز به سفره‌خانه سنتي طهرون تغيير نام داده است. جايي كه به سبب ديزي‌هايش در شهر مشهور است. بناي اين سفره‌خانه به ۲۶۰ سال قبل مي‌رسد.
عودلاجان
يكي از ديدني‌هاي معروف محله، بازارچه سنتي آن است. جايي كه يك سراي اصلي و كوچه‌هاي فرعي دارد و سقفش با گنبدهاي قوسي شكل پوشانده شده است. داخل بازار صنايع دستي، ظرف‌هاي ميناكاري شده، سفالي و مسي مي‌فروشند. حتي اگر نخواهيد چيزي بخريد، ديدن اين مغازه‌هاي قديمي با قفل و چفت دستي، ارزش ديدن دارند.
كريم آب منگل را مي‌شناسيد؟
بعد از ديدن بازارچه در عودلاجان تهران مي‌توانيد با خريد يك بليط سه هزار توماني، حمامي را هم پيدا كنيد كه همان حمام نواب فيلم قيصر است كه حالا ديگر حمام نيست و در عوض به مركز فروش صنايع دستي تبديل شده است.
سريال پدرسالار را هم در يكي از خانه‌هاي قديمي اين محله به نام عمارت مهرانگيز ساخته‌اند. اين خانه قاجاري امروز به خانه فرهنگ امامزاده يحيي تبديل شده است. همه اين ها نشان مي‌دهد محله عودلاجان يكي از ديدني‌هاي تهران است كه بايد براي بازديد از آن برنامه ريزي كنيد و وقت بگذاريد.
همچنين بخوانيد:
محله عودلاجان يكي از محله‌هاي قديمي و با صفاي تهران است.
عودلاجان يكي از جاهاي ديدني تهران و از محله‌هاي تاريخي پايتخت به شمار مي‌رود. عودلاجان به تنهايي يك موزه شهر است و مي‌توانيد يك روز كامل خوش بگذرانيد و قشنگي‌هاي تهران را ببينيد. يك سوي چاله ميدان به خيابان پانزده خرداد و بازار متصل است و از سوي ديگر به ميدان بهارستان. پر از تيمچه‌ها و كوچه‌هاي باريك و با صفااست و ديدن آن حس و حال نوستالژيك فوق العاده‌اي ايجاد مي‌كند. با مجله پيام دلتا همراه باشيد تا با هم در كوچه پس كوچه‌هاي محله عودلاجان تهران قدم بزنيم.
عودلاجان كجااست؟
عودلاجان در جنوب ميدان بهارستان قرار گرفته و خيابان مصطفي خميني از آن مي‌گذرد. در واقع عودلاجان بين بازار، چهارراه مولوي و ميدان بهارستان واقع شده و از هر سمت يك ورودي دارد. ورودي بازار از مسير چهارراه سيروس مي‌گذرد و از روبروي بازار آهنگرها شروع مي‌شود. ورودي ميدان بهارستان هم از خيابان سرچشمه در خيابان مصطفي خميني آغاز مي‌شود.
دو ايستگاه مترو پانزده خرداد و بهارستان، نزديك‌ترين ايستگاه‌هاي مترو به اين محله هستند. وقتي از اين ايستگاه‌ها پياده شديد، بايد حدود ۱۵ دقيقه پياده روي كنيد تا به عودلاجان برسيد.
دليل نامگذاري عودلاجان
از اسم اين محله مي‌توان فهميد كه ريشه آن به سال‌هاي دور و درازي مي‌رسد. سال‌هايي كه هنوز تهران قريه‌اي كوچك بود. عودلاجان هم به جايي گفته مي‌شد كه نهرهاي آب تقسيم مي‌شدند. به غير از عودلاجان و اودلاجان، به اين محله سرچال هم مي‌گفتند. دليل نامگذاري سرچال هم به چاله‌هاي زيادي برمي‌گردد كه با باريدن باران، آب داخل اين چاله‌ها جمع و سرريز مي‌شد.
ديدني‌هاي عودلاجان
وقتي ادعا مي‌كنيم محله عودلاجان يكي از جاهاي ديدني تهران است، يعني اينكه جاذبه‌هاي زيادي چشم انتظارتان هستند. هر گوشه محله كه بايستيد منظره مناسبي براي عكس گرفتن داريد. اين منطقه با كوچه‌ها و تيمچه‌هاي باريكي كه بافت سنتي‌شان را حفظ كرده‌اند، پياده‌روي را تبديل به سفري يك روزه در تاريخ مي‌كند.
اينجا، سه محله اصلي به نام‌هاي پامنار، امامزاده يحيي و ناصر خسرو دارد. خيلي‌ها براي ديدن امامزاده يحيي، امامزاده‌اي كه قدمتش به دوران مغول‌ها مي‌رسد، به اين محله مي‌آيند. اگر از خيابان پانزده خرداد پياده‌روي را شروع كنيد، اول وارد محله امامزاده يحيي مي‌شويد. اين محله، كوچه‌هاي خيلي باريك با خانه‌هاي كوچك و قديمي چسبيده به هم دارد.
مادربزرگ چنارهاي تهران
كنار امامزاده، كهن‌ترين چنار تهران كه قدمتش به ۹۰۰ سال مي‌رسد، سرش را به سمت آسمان بالا برده. اين درخت چنار كه مادربزرگ همه چنارهاي تهران است، يكي از جاهاي ديدني تهران به شمار مي‌رود. از سوي ديگر روبروي امامزاده و در كوچه ابوالقاسم، موزه تهران قديم يا همان سراي كاظمي قرار دارد. اين بنا عمارت آجري شكلي‌ست، شامل نگارخانه، موزه مردم‌شناسي، تالار مشاهير، تماشاخانه و كتابخانه تخصصي تهران‌شناسي.
در نزديكي اين دو، مدرسه معمارباشي قرار دارد. مدرسه معمار باشي يك مدرسه وقفي قديمي است كه روزي جنبش مشروطه از مقابل آن شروع شده است. داخل اين بنا نمي‌توان رفت. اما مي‌توان از بيرون سر در آن را نگاه و تاريخ را مرور كنيد.
سفره خانه نان و نمك و خانه مدرس
همين مسير را اگر ادامه دهيم به خانه فخر الملوك مي‌رسيم كه امروزه به يك سفره خانه سنتي به نام نان و نمك تبديل شده است. بناي آن حدود ۱۲۰ سال قدمت دارد و ساختمانش با داشتن يك حياط، حوض و شاه‌نشين بسيار زيبا، از سفره‌خانه‌هاي معروف محله است.
خانه مدرس، يكي از آن خانه‌هاي قديمي‌است كه مشابهش را فقط در فيلم‌هاي قديمي ديده‌ايد. حياط و ايوان آجري و حوض وسط آن به همراه گلدان‌هايي كه روي ايوان گذاشته شده شما را به خاطره خانه مادربزرگ مي‌برد. بعضي‌ها نه به سبب شكل و شمايل ظاهر خانه، بلكه به دليل اسناد، كتاب‌ها و قراردادهاي مختلف به ديدن اين خانه مي‌آيند.
كنيسه عزرا
عودلاجان در تهران، كوچه‌هايي باريك و كم‌عرض و پيچ در پيچي دارد. در اين محله مسلمان، زرتشتي و كليمي در كنار هم زندگي مي‌كردند. به سبب اينكه كليمي‌ها قبل از همه زندگي در اين منطقه را آغاز كرده بودند گاهي آن را به محله كليمي‌ها هم مي‌شناسند. كنيسه عزرا يعقوب، روزگاري محل عبادت بوده و بعد از مدتي متروك شده است. براي پيدا كردن آن بايد حواستان را جمع كنيد و در جستوجوي دري زرد رنگ و زنگ‌زده با چند ستاره آهني رويش بگرديد.
تيمچه اكبريان
در عودلاجان، «اولين»هاي زيادي وجود دارد. مثلا اولين بانك ايران در تيمچه اكبريان در اين محله تاسيس شده است.؛ البته اين بنا امروز به سفره‌خانه سنتي طهرون تغيير نام داده است. جايي كه به سبب ديزي‌هايش در شهر مشهور است. بناي اين سفره‌خانه به ۲۶۰ سال قبل مي‌رسد.
عودلاجان
يكي از ديدني‌هاي معروف محله، بازارچه سنتي آن است. جايي كه يك سراي اصلي و كوچه‌هاي فرعي دارد و سقفش با گنبدهاي قوسي شكل پوشانده شده است. داخل بازار صنايع دستي، ظرف‌هاي ميناكاري شده، سفالي و مسي مي‌فروشند. حتي اگر نخواهيد چيزي بخريد، ديدن اين مغازه‌هاي قديمي با قفل و چفت دستي، ارزش ديدن دارند.
كريم آب منگل را مي‌شناسيد؟
بعد از ديدن بازارچه در عودلاجان تهران مي‌توانيد با خريد يك بليط سه هزار توماني، حمامي را هم پيدا كنيد كه همان حمام نواب فيلم قيصر است كه حالا ديگر حمام نيست و در عوض به مركز فروش صنايع دستي تبديل شده است.
سريال پدرسالار را هم در يكي از خانه‌هاي قديمي اين محله به نام عمارت مهرانگيز ساخته‌اند. اين خانه قاجاري امروز به خانه فرهنگ امامزاده يحيي تبديل شده است. همه اين ها نشان مي‌دهد محله عودلاجان يكي از ديدني‌هاي تهران است كه بايد براي بازديد از آن برنامه ريزي كنيد و وقت بگذاريد.
همچنين بخوانيد:
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران