درست در سواحل شمال غربی آلمان، در دریای شمالی وادن، سری ده تایی از جزایر کم ارتفاع و هم سطح دریا وجود دارند که به عنوان جزایر هالیگ شناخته می‌شوند.
جزایر هالیگ تنها چند فوت بیشتر از سطح دریا ارتفاع دارند، بنابراین هر زمستان زمانی که جزر و مد دریای وادن شدید می‌شود، جزایر زیر آب می‌روند. با مجله دلتا همراه باشید تا با این جزایر جذاب آشنا شوید.
در قرون وسطی، شمار زیادی از این جزایر هالیگ وجود داشت، اما با گرم‌شدن تدریجی زمین و افزایش ارتفاع سطح دریا، تعدادی از این جزایر غیر ساکن در دریای وادن به زیر امواج فرو رفتند و برای همیشه ناپدید شدند.
جزایر هالیگ بسیار کم جمعیت هستند و در مناطق خارجی به سختی کسی آنها را می‌شناسد. هر خانه بر روی تپه‌های مصنوعی ساخته شده است که به آنها Warft می‌گویند و باعث می‌شود از سطح دریا و خطر تخریب به وسیله امواج در امان بمانند. در طول وقوع این سیلاب‌های دور‌ای هر کدام از این تپه‌های مصنوعی به جزیره‌ای کوچک برای خود تبدیل می‌شود.
در دوران وایکینگ‌ها، هالیگ‌ها بسیار پایدارتر و همواره محل سکونت بومیان بودند. اما منازل مسکونی باز هم روی همان تپه‌ها بود و مناطق مرتفع‌تر به کشاورزی اختصاص داده می‌شد. ساکنان خانه‌های خود را با سدهای کوچک و تپه‌ها محافظت می‌کردند، در حالی که مناطق کم ارتفاع‌تر دور خانه خود را تخلیه می‌کردند و به زراعت می‌پرداختند یا برای دام‌های خود لانه‌سازی می‌کردند.
بعضی از این جزایر از طریق جاد‌های کوچک و راه‌آهن‌های باریک به سرزمین‌های اصلی متصل می‌شوند که ساکنین آنها به وسیله قطارهای اختصاصی کوچک روی این ریل‌ها عقب و جلو می‌روند. هر خانه واگن مخصوص به خود را دارد و ساکنینش آن واگن را می‌رانند. در اصل آنها از نیروی باد برای حرکت واگن‌هایشان استفاده می‌کردند اما امروزه نیروی دیزل عامل حرکتی آن‌هاست.
پرورش گاو و گردشگری معیشت اصلی ساکنان هالیگ است. در ایامی که جزر و مد دریا کم است و دریا ساکن است راه رفتن بر سطح این جزایر به شدت پیشنهاد می‌شود و یکی از سرگرمی‌های محبوب در میان هلندی‌ها و آلمانی‌ها است. از این ده جزیره تنها پنج جزیره دارای سکونت هستند. باقی آنها بخشی از پارک ملی شلسویگ-هولشتاین (Schleswig-Holsteinisches) دریای وادن هستند.
درست در سواحل شمال غربی آلمان، در دریای شمالی وادن، سری ده تایی از جزایر کم ارتفاع و هم سطح دریا وجود دارند که به عنوان جزایر هالیگ شناخته می‌شوند.
جزایر هالیگ تنها چند فوت بیشتر از سطح دریا ارتفاع دارند، بنابراین هر زمستان زمانی که جزر و مد دریای وادن شدید می‌شود، جزایر زیر آب می‌روند. با مجله دلتا همراه باشید تا با این جزایر جذاب آشنا شوید.
در قرون وسطی، شمار زیادی از این جزایر هالیگ وجود داشت، اما با گرم‌شدن تدریجی زمین و افزایش ارتفاع سطح دریا، تعدادی از این جزایر غیر ساکن در دریای وادن به زیر امواج فرو رفتند و برای همیشه ناپدید شدند.
جزایر هالیگ بسیار کم جمعیت هستند و در مناطق خارجی به سختی کسی آنها را می‌شناسد. هر خانه بر روی تپه‌های مصنوعی ساخته شده است که به آنها Warft می‌گویند و باعث می‌شود از سطح دریا و خطر تخریب به وسیله امواج در امان بمانند. در طول وقوع این سیلاب‌های دور‌ای هر کدام از این تپه‌های مصنوعی به جزیره‌ای کوچک برای خود تبدیل می‌شود.
در دوران وایکینگ‌ها، هالیگ‌ها بسیار پایدارتر و همواره محل سکونت بومیان بودند. اما منازل مسکونی باز هم روی همان تپه‌ها بود و مناطق مرتفع‌تر به کشاورزی اختصاص داده می‌شد. ساکنان خانه‌های خود را با سدهای کوچک و تپه‌ها محافظت می‌کردند، در حالی که مناطق کم ارتفاع‌تر دور خانه خود را تخلیه می‌کردند و به زراعت می‌پرداختند یا برای دام‌های خود لانه‌سازی می‌کردند.
بعضی از این جزایر از طریق جاد‌های کوچک و راه‌آهن‌های باریک به سرزمین‌های اصلی متصل می‌شوند که ساکنین آنها به وسیله قطارهای اختصاصی کوچک روی این ریل‌ها عقب و جلو می‌روند. هر خانه واگن مخصوص به خود را دارد و ساکنینش آن واگن را می‌رانند. در اصل آنها از نیروی باد برای حرکت واگن‌هایشان استفاده می‌کردند اما امروزه نیروی دیزل عامل حرکتی آن‌هاست.
پرورش گاو و گردشگری معیشت اصلی ساکنان هالیگ است. در ایامی که جزر و مد دریا کم است و دریا ساکن است راه رفتن بر سطح این جزایر به شدت پیشنهاد می‌شود و یکی از سرگرمی‌های محبوب در میان هلندی‌ها و آلمانی‌ها است. از این ده جزیره تنها پنج جزیره دارای سکونت هستند. باقی آنها بخشی از پارک ملی شلسویگ-هولشتاین (Schleswig-Holsteinisches) دریای وادن هستند.
دژ قهقهه، زندان شاهان ایران